جوانی با دست پیغمبر اکرم به خاک سپرده شد، یعنی حضرت در غسل، کفن و دفنش شرکت نمودند. بعد از آن*که او را در قبر گذاشتند و روی قبر را پوشاندند، مادرش سر قبر آمد و گفت:«پسرم! برایت خیلی ناراحت بودم، اما حال دیدم به دست پیغمبر اکرم به خاک سپرده شدی ناراحت نیستم، می*دانم که سعادتمندی!». پیغمبر اکرم چیزی نگفتند.
مادرش رفت، بعد فرمودند: قبر چنان فشاری به او داد که استخوان*های سینه*اش درهم شکسته شد.
گفتند: یا رسول*الله، جوان خوب و آدم رو به راهی بود.
فرمود: بلی! اما ما لا یعنی، زیاد داشت.
ما لا یعنی؛ این است که آدم حرفی بزند که نه نتیجة دنیایی داشته باشد و نه آخرتی! این*گونه حرف*ها، اول مصیبتش فشار قبر است، ولو آدم خوب و بهشتی باشد.

(ره توشه راهیان نور,شمار101,ص113.)