«ثلاث من من فیه حاسبه الله حساباً یسیراً و ادخله الجنه برحمته قالوا و ما هی یا رسول الله قال نعطی من حرمک و یقیل من قطعک و تعفو عمن ظلمک» (بحارالانوار، ج7، ص 96)

سه خصلت است که هر کس آن‏ها را دارا باشد، خداوند در قیامت حساب آسان با او می‏کند. اصحاب عرضه داشتند: یارسول‏الله آن خصوصیات چیست؟ فرمود: این است که به کسی که تو را از حقت محروم، ساخت اکرام نمایی و با کسی که از تو بریده و قطع رحم کرده، صله رحم کنی و کسی را که به تو ستم کرده، عفو کنی.

امام باقر علیه السلام:

اِنّ الحُسَينَ صاحِبَ كَربَلا قُتِلَ مَظلوما، مَكروبا عَطشانا، لَهفانا فآلَى اللّه‏ُ عَزَّوَجلّ عَلى نَفسِهِ اَن لا ياتيَهُ لَهفانٌ و لا مَكروبٌ و لا مُذنِبٌ و لا مَغمومٌ و لا عَطشانٌ و لا مَن بِهِ عاهَةٌ ثُمَّ دَعا عِندَهُ و تَقَرَّبَ بِالحُسَينِ بنِ عَلىٍّ علیه السلام اِلَى اللّه‏ِ عَزَّوَجَلَّ إلاّ نَفَّسَ اللّه‏ُ كُربَتَهُ وَ اَعطاهُ مَسأَلَتَهُ و غَفَرَ ذَنبَهُ وَ مَدَّ فى عُمُرِهِ وَ بَسَطَ فى رِزقِهِ فَاعتَبِروا يا اُولـِى الاَبصار؛

حسين، بزرگ مرد كربلا، مظلوم و رنجيده خاطر و لب تشنه و مصيب‏زده به شهادت رسيد. پس خداوند، به ذات خود، قسم ياد كرد كه هيچ مصيبت‏زده و رنجيده خاطر و گنهكار و اندوهناك و تشنه‏اى و هيچ بَلا ديده‏اى به خدا روى نمى‏آورد و نزد قبر حسين علیه السلام دعا نمى‏كند و آن حضرت را به درگاه خدا شفيع نمى‏سازد، مگر اين‏كه خداوند، اندوهش را برطرف و حاجاتش را برآورده مى‏كند و گناهش را مى‏بخشد و عمرش را طولانى و روزى‏اش را گسترده مى‏سازد. پس اى اهل بينش، درس بگيريد!

بحارالأنوار، ج 101، ص 46، ح 5

چارلز دانشجوي انگليسي با طعنه به دوست و همكلاسي ايراني اش همايون مي گه :

چرا خانوماتون نميتونن با مردا دست بدن يا لمسشون كنن !؟

يعني مرداي ايراني اينقدر كارنامه خرابي دارند و خودشون رو نميتونن كنترل كنن؟

همايون لبخندي ميزنه و ميگه :

ملكه انگلستان ميتونه با هر مردي دست بده ؟

و هر مردي مي تونه ملكه انگلستان رو لمس كنه؟!

چارلز با عصبانيت مي گه : نه ! مگه ملكه فرد عاديه ؟!

فقط افراد خاصي مي تونن با ايشون دست بدن و در رابطه باشن !

همايون هم بي درنگ و با يك لبخند مي گه:

خانوم هاي ايروني همشون ملكه هستن …

بنقل از کتاب  انسان برای زندگی بهتر

یا رب الحسین

بی‌سروسامان توام یا حسین! دست به دامان توام یا حسین!

جان علی سلسله بندم مکن گردم، از خاک بلندم مکن
عاقبت این عشق هلاکم کند در گذر کوی تو خاک کند

تربت تو بوی خدا می‌دهد بوی حضور شهدا می‌دهد

مشعر حق! عزم منا کرده‌ای کعبه شش گوشه بنا کرده‌ای

تیر تنت را به مصاف آمده‌ست تیغ سرت را به طواف آمده‌ست

چیست شفابخش دل ریش ما؟ مرهم زخم و غم و تشویش ما
چیست به جز یاد گل روی تو؟ سجده به محراب دو ابروی تو

بر سرنی زلف رها کرده‌ای با جگر شیعه چه‌ها کرده‌ای

محمدرضا آغاسی

تا به قتلت عدو شتاب گرفت چرخ را سخت اضطراب گرفت
ریخت خون مقدّست به زمین آسمان زاشك آب گرفت
ابر خون ماه عارضت پوشاند همه گفتند آفتاب گرفت
ناله مصطفی به گوش رسید موج خون زچشم بوتراب گرفت
شد سیه رنگ آسمان از خشم كه زخونت زمین خضاب گرفت
آن تن پاره پاره را دربر گه سكینه گهی رباب گرفت
شست زینب زاشك جسمت را بلكه از چشم خود گلاب گرفت
بر تن پاره پاره داد سلام زآن بریده ‏گلو جواب گرفت
هردم از زخم بي‏حساب تَنَتْ خم شد و بوسه بي‏حساب گرفت

شعر از غلامرضا سازگار