فاطمه عليهاالسلام روز قيامت سوار ناقه اى از ناقه هاى بهشت مى شود كه قبه اى از نور بر روى آن نهاده شده و تاجى مرصع از در و ياقوت كه مانند ستارگان مى درخشد، بر سر گذاشته با هفتاد هزار از طرف راست و هفتاد هزار از طرف چپ و جبرئيل مهار ناقه را گرفته است. با اين جلالت وارد محشر مى شود، و جبرئيل با صداى بلند ندا مى دهد: «غضوا ابصاركم حتى تجوز فاطمه بنت محمد»يعنى: «چشمها را ببنديد تا فاطمه دختر محمد عبور كند». همه چشمها را مى بندند و سرها را پايين مى اندازند.

فاطمه عليهاالسلام مى آيد و مقابل عرش خدا توقف مى كند و دادخواهى مى كند و خدا مى فرمايد: «هر كس را مى خواهى شفاعت كن كه شفاعتت قبول است». فاطمه عليهاالسلام رسول الله صلى الله عليه و آله را در محشر ملاقات مى كند، و نيز فرزندانش مى آيند و امام حسين عليه السلام با بدن بى سر خدمت فاطمه عليهاالسلام مى رسد.

حضرت قاتلان حسين عليه السلام را از ميان جمعيت جدا مى كند و به آتش امر مى كند تا در جهنم به انواع عذاب آنان را معذب مى كنند.

آنگاه ذريه ى فاطمه عليهاالسلام و شيعيان و دوستانش مى آيند، در حالى كه اطراف آنان را فرشتگان احاطه كرده اند. آن حضرت جلو مى افتد و آنان پشت سر فاطمه عليهاالسام راه مى افتند تا داخل بهشت مى شوند.

بعد از حساب و شفاعت روز قيامت، اول كسى كه داخل بهشت مى شود فاطمه عليهاالسلام است. سيده نساء اهل الجنه است. خداوند در بهشت مقام مخصوصى براى فاطمه و على عليهم السلام به نام «جنت عدن» آفريده است و تا در آن روز مادر گلها غنچه هاى به ثمر رسيده ى خود را در بهشت در خانه ى خود و آغوش خود جاى دهد.