صله رحم، که یکی از سنتهای زیبای ایرانیان در ایام نوروز است آثار و برکات فراوانی برای زندگی فردی و اجتماعی انسان دارد. شماری از این آثار عبارتند از:

1- صله‌رحم بسیاری از نیازهای عاطفی انسان مانند تعلق داشتن به گروه، محبت کردن و محبت دیدن را برآورده می‌سازد. انسان با صله رحم به آرامش و نشاطی خاص می‌رسد. به نظر می‌رسد یکی از بهترین راهها برای برطرف کردن ناراحتی‌های عصبی، برقراری صلح رحم سالم با همان شرایطی است که اسلام می‌خواهد یعنی به دور از رنجاندن، زخم زبان، تهمت، غیبت و …

2- مشکلات زندگی آثار روانی بر انسان دارد. بازگو کردن آنها برای افراد مورد اطمینان، سبب کاهش فشار آنها می‌شود. لذا یکی از برنامه‌های روانشناسان بالینی فراهم کردن محیطی برای این افراد است تا به بیان مشکلات خود بپردازند و به آنها سفارش می‌کنند تا برای افراد قابل اطمینان در حدی که سبب لطمه به گوینده نشود نیز بیان کنند. صله رحم فضایی سالم را فراهم می‌کند تا انسان با بیان چالشهای زندگی، استرسها را کاهش دهد. روایات متعددی گواهی می‌دهند صله رحم موجب طولانی شدن عمر می‌شود. این روایات ممکن است اشاره به همین داشته باشد که انسان در پناه صلح رحم به آرامش روانی و در پی آن به سلامت جسم می‌رسد.

3- هوش اجتماعی یکی از شاخصهای علم روانشناسی است و بنا به گفته متخصصان همواره این هوش قابل افزایش است. هر چه برخوردهای اجتماعی انسان بیشتر باشد هوش اجتماعی او رشد بیشتری می‌یابد. صله رحم یکی از راههای مهم برای ارتقای این ویژگی در انسان است.

4- مساعدت و خدمت به دیگران به‌ویژه خویشاوندان، فوق‌العاده مورد تاکید اسلام است. گفتنی است که وقتی سخن از کمک به میان می‌آید تنها کمک مالی به ذهن خطور می‌کند حل نزاع های خانوادگی، راهنمایی های شغلی و درسی، ازدواج پسران ود ختران و … نمونه‌هایی از کمک به غیر است. صله‌رحم زمینه آگاهی از مشکلات خویشاوندان را فراهم می‌سازد تا در صورت امکان به کمک آنها بشتابد. البته کمک برای برطرف کردن نیازهای مالی یکی از نمونه‌های مهم مساعدت به دیگران است و خویشاوند هرچه نزدیک‌تر باشد، اجرا و فضیلت بیشتری هم به دنبال دارد. بنابراین صله رحم با بستگان نیازمند را باید در اولویت قرار داد اما برخی به عکس عمل می‌کنند.

5- گاهی به جا آورنده صله‌رحم نیز در زندگی با گره‌هایی مواجه می‌شود که به دست خویشاوندان باز می‌شود. لذا در روایت است که صله رحم موجب ازدیاد مال و روزی به جا آورنده آن می‌شود و حتی در روایت است که صاحب ثروت بی‌نیاز از خاندانش نیست.